Selçuklu Otizmli Bireyler Eğitim Vakfı (SOBE), yüzlerce otizmli bireyin eğitim almasına olanak sağlıyor. Bu bireylerden bir tanesi de 6 yaşındaki Elif Feyzan. Anne ve babası ayrı olan ve SOBE’ye anneannesi ile gelip giden Elif, SOBE sayesinde yeniden konuşmaya başladı. Yaşanan süreci anlatan anneanne Rukiye Ateş, “Otizmde sabretmek çok önemli, diğer aileler sabretsin ve eğitime önem versin” dedi

SOBE’de eğitim alan ve burada aldığı eğitim ile otizmde ilerleme kaydeden Elif Feyzan Marullar, 2 yaşında kaybettiği konuşma yetisini yeniden kazanmaya başladı. 6 yaşındaki Elif, durumunun daha da iyi olması durumunda önümüzdeki yıllarda okula başlayacak. Minik bireyi SOBE’ye eğitim için getiren ve bütün bakımları ile ilgilenen kişi ise anneannesi Rukiye Ateş. Elif’in anne ve babası ayrı olduğu için Ateş, hiçbir zaman onu yalnız bırakmıyor. Elif’in otizm sürecini Konya Yenigün Gazetesi’ne anlatan Rukiye Ateş, çok zorlukları yaşadıklarını ancak Elif daha iyiye gittiği için mutlu olduklarını ifade etti.

GEÇ KONUŞUR SANDIK, DOKTORA GEÇ GİTTİK

Elif Feyzan’ın otizm sürecini Yenigün Gazetesi’ne anlatan anneanne Rukiye Ateş, şunları söyledi: “Elif 2 yaşına kadar normal bir çocuktu. İki yaşından sonra göz teması kaybolmaya başladı. Kelimeleri ilk başlardaki gibi söyleyemiyordu. Değişik hareketler yapıyordu. Böyle olunca biz de doktora götürdük. Etrafımızdan da söyleyenler oldu doktora götürün diye. İlk başta kulağında bir sorun var sandık ama doktor, psikiyatriye gösterin dedi. Psikiyatriye götürdük ve yapılan muayenelerden sonra Elif’in otizmli olduğunu öğrendik. Hep derlerdi ‘bazı çocuklar geç konuşur’ diye. Biz öyle sandık ve doktora geç götürdük. %40 olarak otizm teşhisi konuldu. 

BABASI ÇOCUĞUNU GÖRMEYE BİLE GELMEDİ

Ben 70 yaşına geldim, daha önce otizm diye bir şey duymamıştım. Neye dediklerini bilmezdim. Elif’in annesi de aynı şekilde bilmiyordu ve çok üzüldü. İnternet üzerinden araştırmalar yapmaya başladı. Çevresinden bilgi aldı. Bu şekilde evde kendimiz de eğitimine yardımcı olmaya çalıştık. Çok üzüldük, kabullenemedik ama Allah vergisi elimizden bir şey gelmiyor. Elif’ten daha ileride olan çocuklar var. Biz onlara göre iyiyiz ve daha iyiye gidiyoruz. Elif’in kendisinden büyük 3 kardeşi daha var ama onlar da herhangi bir rahatsızlık yok. Sadece Elif’te böyle oldu. Elif Feyzan’ın anne ve babası Elif 5 günlükken ayrılmışlardı. Babası bu konuda hiç yardımcı olmuyor. Henüz Elif’i görmeye bile gelmedi. Kendisi de Konya’da olmasına rağmen çocuğunu görmeye gelmiyor. Ama şükürler olsun ki benim kızım ayakta, çalışıyor. Biz de elimizden geldiğince destek vermeye çalışıyoruz. Benim kızım kendi çocuğuna yanıyor, ben çocuğuma üzülüyorum. Allah kimseye böyle bir durum yaşatmasın.

MADDİ OLARAK ÇOK ZORLANDIK

Elif ilk başlarda kendini anlatacak kadar konuşabiliyordu. Ama sonra konuşması iyice kayboldu. O zamandan bu yana konuşamıyordu. İlk başta özel bir rehabilitasyon merkezine gittik ve orada eğitim almaya başladık. Elif’in anne ve babası ayrı olduğu için orada maddi olarak çok zorlandık. Annesi çalışıyor, ben Elif’e bakıyorum. 

ELİF, BURADA İYİ OLACAK

Sonra bize SOBE’yi tavsiye ettiler. Buraya başvuru yaptık ve burslu olarak eğitimlere başladık. Elif burada konuşmaya başladı. Allah’a şükrediyoruz hep, burada emeği olanlardan Allah razı olsun. Elif kelimeleri söylemeye başladı ama cümle kuramıyor hala. İnşallah ileriki zamanlarda onu da başaracağız. Öğretmenlerinden de Allah razı olsun çok ilgileniyorlar. Medine öğretmenini Elif de biz de çok seviyoruz. Buradan çok memnunuz. Burada Elif’in iyi olacağına da inanıyorum. Biz burada gördüğümüz yakınlığı ve ilgili hiçbir yerde görmedik. Diğer kurumlara da gittik ancak burası çok başka. Allah herkesin yardımcısı olsun. 

DIŞARIDAN BAKTIĞINIZDA ANLAYAMAZSINIZ

Elif aile içinde ilişkileri iyi olan bir çocuktu. Ama SOBE’ye geldikten sonra bu ilişkiler daha da gelişti. Bazen bakıyorum, diğer çocuklardan hiçbir farkı yokmuş gibi. Kendisi çok zeki. Acıktığında veya su içmek istediğinde kendisini ifade edebiliyor. Ben bazen cümle söylüyorum, onu tekrarlayabiliyor. Cümleleri de çıkarmaya başladı ama şimdilik az. Elif’e dışarıdan baktığınız zaman otizmli olduğunu anlayamazsınız. Ancak konuştuğunda ve bazen hareketlerinden belli oluyor. 

İNAT EDİYOR AMA AŞACAĞIZ

Biz SOBE’ye geldiğimizde ben de Elif’le birlikte sınıfa girip aldığı eğitimleri görebiliyorum. Elif burada öğretmen ne derse yapıyor. Ama burada öğrendiklerini ben evde yaptırmak istediğimde onları yapmıyor. Sayma, boyama ve komut verme gibi eğitimler alıyor burada. Eve gittiğimizde ben söylediğimde inatlaşıyor benimle. Buraya gelmeden önce Elif’in ses tonunu bile unutmuştuk. Şimdi konuşmaya, kelimeleri söylemeye başladı. Verdiğimiz komutları anlıyor, yerine getiriyor. Tabi biraz inat ediyor ama onları da aşacağız inşallah. SOBE’nin çok faydasını gördük. 

DURUMUNA GÖRE OKULA BAŞLAYACAK

Elif Feyzan şu an okula gitmiyor. Biz ilk başta yazdırmak istedik ama kabul etmediler. Hatta denemek için götürdük, Elif sınıfta rahat durmadığı için geri almak zorunda kaldık. Belki ilerleyen süreçte kaynaştırma sınıflarına gidebilir. Gelecek sene durumuna göre ana sınıfına yazdırmak istiyoruz. 

ÇOK SIKINTILAR YAŞADIK

Bizim yaşadığımız en büyük sorunlardan bir tanesi de maddi sıkıntılar. Elif’in anne ve babası ayrı olduğu için imkanlarımız çok kısıtlı. Şimdiye kadar çevremizin yardımı ile bir şeyler yapmaya çalıştık. Maddi olarak bizim de gücümüz çok olmadığından manevi olarak elimizden geleni yapmaya çalışıyoruz. Çok sıkıntılar yaşadık. Tabi yine şükür halimize, kızım çalışıyor ve ayakta durabiliyor. Otizm raporu %40 olduğu için devletin de bu konuda çok katkısı yok. 

SABIRLI OLSUNLAR VE İLETİŞİM KURSUNLAR

Otizm sabır işi. Diğer aileler de böyle bir durumlar karşılaştıkları zaman sabırlı olsunlar ve daha çabuk kabullensinler. Çocukla sürekli olarak iletişim halinde olmak gerekiyor, sürekli onunla konuşsunlar. Eğitimine erken başlamanın çok faydası var.